Northumberland. Een provincie in Engeland. Met enige regelmaat gaan we daar heen. Deze keer met het vliegtuig. We vertrokken vanaf Schiphol en landde in Newcastle upon Tyne. In Newcastle gewandeld waar mooie oude gebouwen zijn. Bruggen over de rivier de Tyne zijn al vele jaren oud. De Tyne bridge is officieel geopend in 1928 door King George en is 389 meter lang Het plaatsje Beynac-et-Cazenac hebben we vaak bezocht maar we waren nog niet in het kasteel geweest, dus dat moest er maar is van k9men deze keer. We waren vroeg gegaan zodat het niet te druk was om foto’s te maken. Dat is redelijk gelukt. Onze vakantie was weer gevuld met van alles en nog wat en hebben genieten, dag Frankrijk tot volgend jaar weer. Wikipedia Het kasteel van Beynac is een van de best bewaarde en een van de beroemdste van de Périgord. Het werd gebouwd in de 12e eeuw door de baronnen van Beynac die de controle van deze plaats de wegen en bevaarbare waterwegen van de Dordogne. De transporteurs moesten een recht van doorgang naar de heer van Beynac uitvoeren, waardoor de economische macht van de laatstgenoemden werd versterkt. Tijdens de Honderdjarige oorlog, het diende als de Franse bolwerk, de Dordogne die als een grens tussen Frankrijk en Engeland, het geconfronteerd met de Chateau de Castelnaud Genomen door het Engels. Het kasteel bestaat uit een Romeinse vierkante kerker grenzend aan een Logis. Het werd geclassificeerd als historisch monument in 1944. U zult ontdekken tijdens uw bezoek, de hal van de aangrenzende bewakers op de kerker, de kamer van de Staten van de Perigord, die diende als een vergaderzaal voor de baronnen (Bourdeille, Biron, Beynac en Mareuile), het terras van de Spur met zijn adembenemend uitzicht op de vallei van de Dordogne, de keukens met hun imposante schoorsteen en de Barbican een geavanceerde vestingwerk ontworpen om de hoofdingang van het fort te beschermen en te vertragen de vijanden. Hier zijn we in Bergerac. Het oude centrum is prachtig met mooie oude panden en straatjes. Hier staan ook diverse beelden van Cyrano de Bergerac. (Bergerac ligt voor het grootste deel aan de noordzijde van de rivier de Dordogne, in een streek die wordt gedomineerd door de wijnbouw. Ten oosten van Bergerac ligt de Pécharmant, een wijngebied waar stevige rode wijn vandaan komt, terwijl ten zuiden van de Dordogne de Monbazillac witte zoete wijnen produceert. Daarnaast wordt in Bergerac op belangrijke schaal tabak verhandeld. In het westen grenst het wijngebied van Bergerac aan dat van de Saint-Émilion.) We bezoeken nog meer leuke stadjes, zoals Limeuil. Daar komen de Dordogne en de Vézére bijelkaar. Een mooi dorpje en een beste klim naar boven. Ook een mooie tuin beneden in het dorp. 4 landen reis- FrankrijkWe rijden de St Bernarduspas weer naar beneden en komen slingerend in Frankrijk. We rijden door naar de Dordogne. Onderweg wordt het landschap weer vlakker maar in de verte zien we weer bergen aankomen en daar moeten we heen. We komen aan het eind van de middag in Marcillac-Saint-Quentin aan op de camping. Spullen uitladen en lekker eten op het terras. Langzaam schuiven oude bekende ook weer aan en we praten weer bij. Leuk om weer daar te zijn, we komen al een aantal jaar hier en we kennen aardig wat mensen. Maar omdat het nu zomervakantie is zien we andere mensen dan in het voorjaar of najaar. We gaan hier lekker een weekje vakantie vieren en weer mooie plekjes ontdekken, valt genoeg te ontdekken hier. Zo komen we nu in een dorpje vlakbij Saint-Geniès. Hier is deze dag en marktje, heerlijk op de Franse manier. Lekker gezellig met streekproducten en ander snuisterijen. We rijden nog wat door de omgeving en gaan heerlijk lunchen langs de Dordogne. Echt een plekje om te genieten van zowel het uitzicht als het eten. Nadat we de Alletschgletsjer bezocht hadden gingen we weer met de kabelbaan naar beneden. We rijden richting Italië waar we weer een apart hotelletje gevonden hebben. Om in Italië te komen moet de vanaf deze kant door de Mont blanc tunnel. We zien in de verte een berg opkomen met een gletsjer. De streek waar we heen rijden heet de Aostavallei dit is een prachtig gebied met hoge bergen en gelieft bij wintersporters, je ziet ook veel hotels in de dorpen eromheen. We rijden door de Mont-blanctunnel en er rijd bijna niemand. De Mont Blanctunnel is een tunnel voor het wegverkeer die Frankrijk met Italië verbindt. De tunnel is 11,6 kilometer lang en bestaat uit een 8,60 meter brede tunnelbuis met twee rijstroken. De tunnel loopt onder de Mont Blanc van de Franse plaats Chamonix-Mont-Blanc in het departement Haute-Savoie. We zien aan de andere kant van de tunnel een flinke file staan en zijn blij dat we daar niet hoeven aan te sluiten. We slingeren langs prachtige bergen en kleine dorpjes. We komen bij de San Bernardino pas waar de weg nog meer omhoog slingert en wat een geliefde weg is bij motorrijders. Boven op die pas staat ons hotel. In de middle of nowhere. We eten in het hotel en de volgende dag door Italië naar Frankrijk. We rijden na ons bezoek aan de Pilatusberg verder Zwitserland in. We rijden over de Grimselpas waar we al een paar keer overheen gereden zijn met de motor in eerdere vakanties, blijft genieten daar. Het is nog steeds lekker zonnig weer dus we kunnen ver kijken als we over de passen rijden. Onderweg komen we een helikopter tegen die net weer opstijgt. Ons volgende hotel ligt boven in de bergen in Bettmeralp,en we volgen de navigatie die ons er heen brengt. Althans dat wilde wij, we sloegen rechtsaf de bergen in reden langs kleine dorpjes en smalle weggetjes naar boven, plots een bord en hek zodat we niet verder konden terwijl we nog 4 km moesten rijden. Het hotel gebeld hoe we daar moesten komen, bleek dus dat we een eindje terug ergens de auto moesten parkeren en met een kabelbaan naar boven moesten. Wij dus terug geslingerd langs de dorpjes naar beneden met gekke namen. Het punt gevonden waar we wel moesten zijn en daar auto daar geparkeerd en met de kabelbaan naar boven gebracht met wat spullen die we nodig hadden voor 1 nacht. Vanuit het station van de kabelbaan was het nog een klein stukje lopen naar het hotel. Heerlijk rustig daar, er rijden geen auto’s alleen fietsen en wandelaars. De volgend dichten zijn we verder naar boven gegaan om maar Europa’s grootste gletsjer te gaan. De Alletsch gletsjer. Nu nog 23,5 km lang maar is hard bezig om te smelten en wordt elk jaar korter. Wat was het heerlijk daar boven zo stil en rustig! Wat foto’s gemaakt en een grapje met de camera gemaakt dmv een dubbele belichting dwz twee foto’s over elkaar heen in een beeld, net of er mensen langs de rand van de gletsjer staan. Zwitserland was het volgende land waar heen gingen. Eerst zijn we bij het Vierwoutstedenmeer geweest ook wel bekend als het meer van Luzern. Het meer ligt op 434 meter hoogte, heeft een oppervlakte van 114 km² en is tot 214 meter diep. De Kapelbrug is de belangrijkste toeristische attractie van de Zwitserse stad Luzern. Het is een houten overdekte brug uit 1365 met een lengte van 204,7 meter. De brug bevindt zich op de plaats waar de rivier Reuss het Vierwoudstedenmeer verlaat. Een stukje langs het meer gelopen en over deze bekende brug. Wat een mensen liepen daar zeg. We zagen veel Japanners lopen met aparte stijl van kleding. Ik had een advertentie gezien op fb over Zwitserland waar je met een tandrad treintje stijl een berg op. Dit is de stijfste tandradbaan van Europa. De Pilatus berg, dat wilde we wel een keer doen, scheelt een hoop gewandeld naar boven 😜. We vertrokken vroeg omdat het dan ook niet zo druk zou zijn en de lucht mooi helder was. In het treintje gestapt en stijl naar boven gereden. Pilatus is een berg met een hoogte van 2137 meter boven zeeniveau in centraal Zwitserland.De berg is een geliefde bestemming voor toeristen. Eenmaal boven trok de lucht precies boven de top dicht. Helaas hadden we niet uit mooie uitzicht over het Vierwoutstedenmeer. Maar er was toch nog genoeg te zien langs de wolken. Het was bijzonder te zien dat je recht tegen een wolk aankeek. Bovenop de berg was te zien welke kan en hoever een aantal landen waren. Ondertussen werd het drukker met mensen en zijn we weer naar beneden gegaan met tandradbaan. Een dag in Duitsland. Titisee Neustadt. Een prachtige ochtend met mist over het water. Veel winkeltje waar ze de typische koekoeksklokken aan de toerist willen verslijten. De volgende dag naar Schaffhausen. Een plaats die op de grens ligt van Duitsland Zwitserland. We zijn dan ook wel 3 keer de grens overgestoken. Dorpjes die aan de grens liggen zijn vaak aan de ene kant Duits en de andere kant Zwitsers. Aan de de verkeersborden zie je soms welk land je zit, grenscontroles `zijn er nauwelijks. Je moet wat langzamer rijden maar dan heb je het wel gehad met een controle. In Schaffhausen (Zwitserland) de Rheinfall is de grootste van Europa 23 meter hoog en 150 meter breed. Er stroomt 600 kubieke meter water per seconde over de rotsen in het midden van de Rijn. De Rheinfall is ontstaan in de recentste ijstijd ongeveer 14.000 tot 17.000 jaar geleden . Best wel een tijde zeg maar 😀 Je kan er met een bootje heen gebracht worden. Wij hebben dat aan ons voorbij laten gaan omdat we dit al eerder gedaan hadden. |